Netinceleme

  Hürriyete Doğru Gün doğmadan, Deniz daha bembeyazken çıkacaksın yola Kürekleri tutmanın şehveti avuçlarında, İçinde bir iş görmenin saadeti, Gideceksin; Gideceksin ırıpların çalkantısında. Balıklar çıkacak yoluna, karşıcı; Sevineceksin. Ağları silkeledikçe Deniz gelecek eline pul pul; Ruhları sustuğu vakit martıların, Kayalıklardaki mezarlarından, Birden, Bir kıyamettir kopacak ufuklarda. Denizkızları mı dersin, kuşlar mı dersin; Bayramlar seyranlar mı dersin, şenlikler cümbüşler mi? Gelin alayları, teller, duvaklar, donanmalar mı? Heeeey! Ne duruyorsun be, at kendini denize; Geride bekleyenin varmış, aldırma; Görmüyor musun, her yanda hürriyet; Yelken ol, kürek ol, dümen ol, balık ol, su ol; Git gidebildiğin yere.                 Orhan Veli Kanık Şiirin Biçim Yönünden İncelenmesi Şiir, “serbest nazım” tekniğiyle yazılmıştır. Şiirin ölçüsü: Şiirin belli bir ölçüsü yoktur. Serbest ölçü kullanılmıştır. Uyak düzeni: Şiirin bel

  Hikâye Hakkında Memduh Şevket Esendal’ın yazmış olduğu “ Hasta ” adlı hikaye, yazarın “ Mendil Altında ” adlı kitabında yer almaktadır. Yirmi beş hikâyeden oluşan kitap, 1946 yılında “Hikâyeler – İkinci Kitap” , 1958 yılından itibaren “Mendil Altında” adıyla yayınlanmıştır. Hikâyenin Özeti Maliye Veznesi’nden Tevfik Efendi, banka önünde vezne arabasından inerken ayak bileğini incitir. Bunun üzerine evde hasta yatmaya başlar evdeki herkes ona bu durumundan dolayı sevgi ve ilgi göstermeye başlar. “İki gündür evde yaşayış değişmiş, herkesten sıcak bir sevgi görüyor. Karısı sanki o eski karısı değil, tanıdıkları eski tanıdıkları değil. Hepsi değişmişler, hepsinde, yalan da olsa tatlı bir sokulganlık, bir yaltaklık var. İki gündür tavuk suyuna çorba pişiyor, ıhlamur kaynatılıyor, ayağını sedef yağı ile ovup üstüne sıcak tülbent koyuyorlar.” Tevfik Efendi’nin keyfi yerindedir ve ziyarete gelenlere nasıl düşüp ayağını burktuğunu anlatmaktadır. On gün sonra gelen giden seyrekleşir

  Uzun İnce Bir Yoldayım Uzun ince bir yoldayım Gidiyorum gündüz gece Bilmiyorum ne haldayım Gidiyorum gündüz gece Dünyaya geldiğim anda Yürüdüm aynı zamanda İki kapılı bir handa Gidiyorum gündüz gece Uykuda dahi yürüyom Kalmaya sebep arıyom Gidenleri hep görüyom Gidiyorum gündüz gece Kırk dokuz bu yollarda Ovada dağda çöllerde Düşmüşüm gurbet ellerde Gidiyorum gündüz gece Düşünülürse derince Irak görünür görünce Yol bir Dakka miktarınca Gidiyorum gündüz gece Şaşar Veysel işbu hale Gâh ağlaya gâhî güle Yetişmek için menzile Gidiyorum gündüz gece                 Âşık Veysel Şiirin Biçim Yönünden İncelenmesi Nazım biçimi: koşma Nazım birimi: dörtlük Ölçüsü: 8’li hece ölçüsü Uyak şeması: “ abab cccb dddb eeeb fffb gggb ” biçimindedir. Şiirin ahenk unsurları Uyak ve redifler ---yoldayım Gidiyorum gündüz gece (nakarat) ---haldayım      “-dayım” redif , “-l” yarım uyak Gidiyorum gündüz gece (nakarat) ---anda ---za

  Güzelliğin On Par’etmez Güzelliğin on par’etmez Bu bendeki aşk olmasa Eğlenecek yer bulaman Gönlümdeki köşk olmasa Tabirin sığmaz kaleme Derdin dermandır yareme İsmin yayılmaz âleme Âşıklarda meşk olmasa Kim okurdu kim yazardı Bu düğümü kim çözerdi Koyun kurt ile gezerdi Fikir başka başk’olmasa Güzel yüzün görülmezdi Bu aşk bende dirilmezdi Güle kıymet verilmezdi Âşık ve maşuk olmasa Senden aldım bu feryadı Bu imiş dünyanın tadı Anılmazdı Veysel adı O sana âşık olmasa               Âşık Veysel Şiirin Biçim Yönünden İncelenmesi Nazım biçimi: koşma Nazım birimi: dörtlük Ölçüsü: 8’li hece ölçüsü Uyak şeması: “abcb dddb eeeb fffb gggb” biçimindedir. Şiirin ahenk unsurları uyak ve redifler ---aşk olmasa ---köşk olmasa ---meşk olmasa ---başk’olmasa ---maşuk olmasa ---âşık olmasa       “olmasa” redif , “-k” yarım uyak ---kaleme ---yareme ---âleme       “-e” redif , “-em” tam uyak ---yazardı ---çözerdi ---gezerdi  

  Eser Hakkında Yaşar Kemal ’in yazmış olduğu “ Ölmez Otu ” adlı roman, “ Dağın Öte Yüzü ” roman serisinin üçüncü eseridir. Eser; 1968 yılında “ Yeni Gazete ”de tefrika edilmiş, aynı yıl içinde basılarak yayınlanmıştır. Romanın Özeti Memidik, Ömer’den yediği dayağı erkeklik gururuna yedirememiş ve kimsenin yüzüne bakamaz hale gelmiştir. Memidik, insanların karşısına dimdik çıkabilmek, Zeliha’yı elde edebilmek ve kırılan gururunu onarabilmek için Sefer’i öldürmenin gereğine inanmıştır. Memidik, gerçekle hayali birbirine karıştırmaya başlar. Şevket’i Muhtar Sefer zannederek öldürür. Cesedi saklama telaşına düşer. İlk önce cesedi suyun içindeki bir ağaç köküne bağlar. İnsanlar tarafından fark edileceği düşüncesiyle ölüyü sudan çıkarıp bir kuyuya atar. Kuyunun başına üşüşen yırtıcı kuşlar Memidik’i tedirgin eder. Memidik, son çare olarak ölüyü gömer. Eserdeki bir diğer olay Meryemce’nin oğlu Uzunca Ali ile arasında geçenleri içerir. Ali, yaşlı anasını alıp Çukurova’ya gitme konusun