Harnâme İncelemesi
Harnâme İncelemesi Harnâme (Münâsebet-i Hikâyet) Bir eşek vârimiş zaif ü nizâr Yük elinde katı şikeste vü zâr Gâh odunda vü gâh suda idi Dün ü gün kahr ile kısuda idi Ol kadar çekeridi yükler ağır Ki teninde tü komamışdı yağır Nice tü kalmamıştı et ü deri Yükler altında kana batdı deri Ayduridi gören bu suretlu Tan degül mi yürür sünük çatlu Dudağı sarkmış u düşmiş enek Yorulur arkasına konsa sinek Toğranuridi arpa arpa teni Gözi görünce bir avuç samanı Kargalar dirneği kulağında Sinegün seyri gözi yâğında Arkasından alınsa pâlânı Sanki it artuğıydı kalanı Birgün ıssı ider himâyet ana Ya’ni kim gösterir inâyet ana Aldı pâlânını vü saldı ota Otlayarak biraz yüridi öte Gördi otlakta yürür öküzler Odlu gözler ü gerlü göğüzler Sömürüp eyle yirler otlağı Ki çekicek kılın tamar yağı Boynuzı ba’zısının ây gibi Kiminün halka halka yây gibi Böğrüşüp çün virürler âvâze Yankulanurdı tağ ü dervâze (…) Kaçar eşek acıyurak canı