Netinceleme

  Olvido Hoyrattır bu akşamüstüler daima. Gün saltanatıyla gitti mi bir defa Yalnızlığımızla doldurup her yeri Bir renk çığlığı içinde bahçemizden, Bir el çıkarmaya başlar bohçamızdan Lavanta çiçeği kokan kederleri; Hoyrattır bu akşamüstüler daima. Dalga dalga hücum edip pişmanlıklar Unutuşun o tunç kapısını zorlar Ve ruh, atılan oklarla delik deşik; İşte, doğduğun eski evdesin birden, Yolunu gözlüyor lâmba ve merdiven, Susmuş ninnilerle gıcırdıyor beşik Ve cümle yitikler, mağluplar, mahzunlar… Söylenmemiş aşkın güzelliğiyledir Kâğıtlarda yarım bırakılmış şiir; İnsan, yağmur kokan bir sabaha karşı Hatırlar bir gün bir camı açtığını, Duran bir bulutu, bir kuş uçtuğunu Çöküp peynir ekmek yediği bir taşı… Bütün bunlar aşkın güzelliğiyledir. Aşklar uçup gitmiş olmalı bir yazla Halay çeken kızlar misali kolkola, Ya sizler! Ey çekilmiş zaman etekleri, İhtiyar ağaçlı, kuytu bahçelerden Ayışığı gibi sürükleyip giden; Geceye bırakıp yorgun e

  Sait Faik ’in Semaver adlı öyküsü, asıl karakter olan Ali’nin annesinin ölümü üzerine kuruludur. Ali iş bulmuştur. Annesiyle birlikte henüz yeni oluşmaya başlayan sanayiye yakın bir mahallede yoksul ancak mutlu bir yaşam sürmektedir. İnançlı bir kadın olan annesi oğluna çok düşkündür. Babanın ölmüş olduğunu öyküyü okurken hissederiz. Semaverin öyküdeki varlığı aslında Ali’nin annesiyle birlikte sürdürdüğü hayatın ifadesidir. Sait Faik’in eşiz söylemiyle “ sabahın saadetinin istihsal edildiği ” nesnedir. Semaverin işlevini yitirmesi, durması, ortadan kalkması aslında Ali’nin annesinin ölümüyle eşzamanlıdır. Öykünün sonunda semaverin yerini sembolik olarak insan sevgisiyle anlatılan “ kıymettar elleri salep fincanını kucaklayan ”, “ kendileri bir semaver gibi tüten ” işçiler, esnaflar ve öğrenciler alır ki bu Ali’nin toplumun içersinde var olmasının göstergesidir. Öyküde Ali’nin annesinin soğumaya başlamış yanakları, ölümün soğukluğu, Ali’nin ölü bedeni ısıtmaya çalışması, bu

Eser Hakkında Recaizade Mahmut Ekrem ’in 1889 yılında yazılan, ancak 10 yıl sonra yayınlanan Araba Sevdası isimli romanı ilk realist roman denemesi olarak kabul edilmektedir. Romanın Özeti Bihruz Bey, bir Osmanlı paşasının oğludur. Evde özel derslerle yarım yamalak bir öğrenim görmüştür. Gösterişi, şık giyinmeyi, eğlenceyi seven, şımarık, sorumsuz bir gençtir. Alafranga özentisi olduğu için az bildiği Fransızcasıyla terziler, ayakkabıcılar ve garsonlarla gevezelik etmeyi sever. Devrin pahalı eğlence yerlerinde arabasıyla gezer. Bir gün arabasıyla Çamlıca tepesine çıkar. Gösterişli bir arabada güzel, sarışın, kibar görünüşlü bir hanım görür. Periveş adındaki bu kadına ilk görüşte âşık olur. Ertesi hafta yine oraya gider. Yazdığı mektubu bin bir zorlukla kızın arabasına atar. Fakat onu bir daha göremez. Yemeden içmeden kesilir. İşini ve annesini ihmal eder. Arkadaşlarından Keşfi Bey, Bihruz’un aşkını öğrenir. Ona kızın öldüğünü, ailesini yakından tanıdığını, bir de ablası old

Uçun Kuşlar Uçun kuşlar, uçun doğduğum yere; Şimdi dağlarında mor sünbül vardır, Ormanlar koynunda bir serin dere, Dikenler içinde sarı gül vardır. O çay ağır akar, yorgun mu bilmem? Meh-tâbı hasta mı, solgun mu bilmem? Yaslı gelin gibi mahzûn mu bilmem? Yüce dağ başında siyâh tül vardır. Orda geçti, benim güzel günlerim; O demleri anıp bu gün inlerim. Destân-ı ömrümü okur dinlerim, İçimde oralı bir bülbül vardır. Uçun kuşlar, uçun burada vefâ yok; Öyle akarsular, öyle hava yok; Feryâdıma karşı aks-i sedâ yok; Bu yangın yerinde soğuk kül vardır. Hey Rızâ, kederin başından aşkın, Bitip tükenmiyor elem-i aşkın, Sende -deryâ gibi- daima taşkın, Dâimâ çalkanır bir gönül vardır.                 Rıza Tevfik Bölükbaşı Şiirin Biçim Yönünden İncelenmesi Nazım biçimi: koşmadır. Nazım birimi: dörtlüktür. Ölçüsü: 6+5 duraklı, 11’li hece ölçüsüdür. Uyak şeması: “abab / cccb / dddb / eeeb / fffb” biçimindedir. Şiirin Ahenk Unsurları Uyak ve Red